„To przerzucanie na kobiety odpowiedzialności. Wynagrodzenie na danym stanowisku nie powinno być przedmiotem umiejętności negocjacyjnych. Każdy pracodawca wie, na ile wycenia daną posadę”. Rozmowa z Anną Karaszewską, prezeską stowarzyszenia Kongres Kobiet.
Uniwersytet Jagielloński (UJ) zwolnił dyscyplinarnie adiunkta Macieja M., którego o nadużycia, mające znamiona dyskryminacji i molestowania, oskarżyła grupa studentów.
Mimo szumnych zapowiedzi i ponawianych deklaracji różnice między kobietami i mężczyznami wcale wyraźnie nie maleją. Sytuację ma zmienić Europejska Strategia Równości Płci.
Skromność nie popłaca. Naukowcy płci męskiej częściej określają wyniki swojej pracy jako „niezwykłe”, „obiecujące”, „doskonałe” i „nowatorskie” – i tak też są postrzegani. To wniosek z badań opublikowanych w prestiżowym czasopiśmie medycznym. Czy tylko o to chodzi?
O to, żeby Polki z małych miasteczek i wsi mogły pójść do pracy, muszą postarać się inni: państwo, pracodawcy, a przede wszystkim mężowie.
Mało elastyczny czas pracy, luka płacowa i nieuwzględnianie urlopów macierzyńskich i rodzicielskich w ścieżkach karier to problemy, które wpływają na brak równości płci na najwyższych stanowiskach. O zmiany w tym obszarze, nie tylko w swoich firmach, z powodzeniem walczą członkowie Klubu Male Champions of Change. Dzięki rozwijaniu kultury różnorodności w firmach i wspieraniu kobiet można uzyskać wymierne korzyści – wynika z raportu „Klub Male Champions of Change – podsumowanie działań w 2019 roku. Wybrane dobre praktyki firm członkowskich”.
Największym hamulcem powstrzymującym przed zgłoszeniem problemów w miejscu pracy jest obawa, że inni pracownicy nie powiedzą prawdy, a osobę zgłaszającą spotka odwet. Obawa ta jest tym większa, gdy chodzi o doświadczenie molestowania seksualnego – do lęku dochodzi wtedy wstyd, z którym trudno poradzić sobie samej. Są jednak sposoby, dzięki którym zwiększamy skuteczność swojego zgłoszenia i wyciągnięcia konsekwencji od sprawcy.
Seksistowski, napastliwy, niesmaczny. Taki wywiad Romana Praszyńskiego z Anną Marią Sieklucką opublikowała „Viva!”. Sam dziennikarz tłumaczył się, że działał zgodnie z konwencją.
First female Chief of Swedish Navy: Ewa Skoog Haslum.
